میزبانی یا مهمان؟ انتخاب بازی دسته جمعی همیشه سخته😅
راستش را بخواهید، بارها برایم پیش آمده که در یک جمع دوستانه یا خانوادگی همه نشستهایم و بعد از چند دقیقه سکوت، یکی پرسیده: «خب حالا چی بازی کنیم؟» همین سؤال ساده تبدیل به یک چالش همیشگی برای من شده بود. از یک طرف میخواستم همه سرگرم شوند، از طرف دیگر پیدا کردن بازی دورهمی مناسب برای سلیقههای مختلف کار راحتی نبود. همین شد که رفتم سراغ تحقیق و تجربه و الان میخواهم نتیجه را با شما به اشتراک بگذارم.
چرا بازی دورهمی مهم است؟ ✨
یک جمع دوستانه بدون بازی، مثل پیتزای بدون پنیر است؛ میشود خورد اما مزهای ندارد.بازی دورهمی نهتنها باعث خنده و شادی میشود، بلکه روابط دوستانه را هم محکمتر میکند. تحقیقات روانشناسی اجتماعی (Social Psychology) هم نشان دادهاند که انجام فعالیتهای گروهی، حس همبستگی را تقویت میکند.
ویژگیهای یک بازی گروهی خوب ✅
وقتی صحبت از انتخاب بازی گروهی میشود، باید به چند فاکتور کلیدی دقت کنیم:
1. تعداد بازیکنها
- بعضی بازیها فقط با بازی چهار نفره لذتبخش میشوند.
- بعضی دیگر تا ۱۰ یا حتی ۱۲ نفر را هم پوشش میدهند.
2. سطح درگیری ذهنی
- بازیهای فکری مثل مافیا یا دیکسیت (Dixit) نیاز به تمرکز دارند.
- اما بازیهای سادهتر مثل اسمفامیل بیشتر روی خنده و سرعت عمل تمرکز میکنند.
3. زمان موردنیاز
- بعضی بازیها مثل «Risk» یا «Monopoly» میتوانند ساعتها طول بکشند.
- اما بعضی مثل «کارتهای انفجاری (Exploding Kittens)» سریع و کوتاه هستند.
چگونه بهترین بازی را انتخاب کنیم؟ 🤔
گاهی لازم نیست سراغ بازیهای پیچیده بروید. کافی است به این موارد فکر کنید:
- حوصله جمع: اگر جمع خسته است، بازی سبک انتخاب کنید.
- فضای در دسترس: بعضی بازیها مثل مافیا نیاز به سکوت و تمرکز دارند.
- زمان باقیمانده: اگر فقط نیم ساعت وقت دارید، بازیهای سریع مثل پانتومیم یا کارتهای انفجاری بهترند.
اگر به دنبال ساختن لحظات شاد در جمع دوستانه یا خانوادگی هستید، انتخاب درست یک بازی دورهمی میتواند معجزه کند. از بازی گروهیهای فکری گرفته تا بازی چند نفرههای سریع و خندهدار، همه میتوانند بهانهای برای خلق خاطرات مشترک باشند.
بر اساس تحقیقات در زمینه team-building (تیمسازی)، بازیهای چند نفره مثل یه موتور محرک عمل میکنن و سطح دوپامین رو افزایش میدن، که منجر به تجربیات بهیادماندنی میشه . در ادامه، 44 بازی رو دستهبندی کردم تا انتخاب راحتتر بشه، با تمرکز روی بازی چهار نفره و بیشتر، چون اغلب دورهمیها در این محدوده هستن.
♣️ لیست بازی های گروهی دسته جمعیِ دوستانه یا خانوادگی + راهنمای اجرا
بازیهای باحال دو نفره: مناسب برای گروههای کوچک و کاپلها
بازی 1: بله نه معکوس: مناسب 2 تا 8 نفر
بله نه معکوس حسابی تمرکز و عکسالعمل غریزی رو تست میکنه. یکی رو به عنوان سوالکننده انتخاب میکنین که سوالهای ساده بله/نه میپرسه (مثل “آسمون آبیه؟”)، ولی جوابدهنده باید برعکس بگه—یعنی “نه” واسه بله و “بله” واسه نه. اگه اشتباه کنه، حذف میشه یا امتیاز از دست میده، و نقشها چرخشی میشه. هدف اینه که بیشترین سوال رو درست جواب بدی زیر فشار. واسه ۲ تا ۸ نفر خوبه، مخصوص جفتها یا گروه کوچیک. وسیله خاصی نمیخواد، هرچند میتونین لیست سوال آماده کنین. نکتهاش اینه که سوالکننده سرعت رو ببره بالا تا خطا بکشه بیرون؛ جوابدهنده هم باید ذهنش چابک باشه تا برعکس کنه. تغییراتش میتونه سوالهای تمدار (مثل حقایق تاریخی) باشه تا آموزشی بشه، و با تنظیم سختی سوال واسه همه سنین مناسبه.
بازی 2: نقطه بازی (Dot Game) ⚫ مناسب 2 تا 4 نفر
فکر کنم این بازی رو همهتون بلدین! یه بازی ساده ولی خیلی استراتژیک. چند تا نقطه روی کاغذ میکشیم و بازیکنها نوبتی خط میکشن. هر کی موفق شد یه مربع 1×1 رو کامل کنه، اون مربع مال خودشه. در آخر هر کی مربع بیشتری داشته باشه، برندهست.
🔹 تعداد بازیکن: ۲ تا ۴ نفر
🔹 وسایل: کاغذ و خودکار
✨ نکته: یادت باشه هر خطی که میکشی میتونه فرصت بعدی حریف باشه. پس حسابشده حرکت کن.
بازی 3: دوز (Tic Tac Toe) ❌ از 2 نفر تا 10 نفره!
این بازی کلاسیک رو همه میشناسن. دو نفر روی یه جدول ۳x۳ نوبتی X و O میذارن. هر کی سهتایی بسازه، برنده میشه. اگه جدول پر بشه و کسی سهتایی نسازه، مساویه. میشه برای جمعهای بزرگتر تورنمنت برگزار کرد.
🔹 تعداد بازیکن: ۲ نفر (یا تا ۱۰ نفر با تورنمنت)
🔹 وسایل: کاغذ و قلم یا اپلیکیشن
✨ یه Tips از گیک بازی: همیشه خونه وسط رو بگیر که دستت بازتر باشه. برای تنوع هم میشه جدول رو بزرگتر کرد (مثلاً ۵x۵).
بازیهای حداقل سه نفره: ایدهآل برای گروههای کوچک تا متوسط
بازی 4: گرگینه (One Night Ultimate Werewolf) 🐺 (۳ تا ۱۰ نفر)
این بازی تا حدی شبیه مافیاست و پر از نقش مخفی و بلوف زدنه! 🤭 هر بازیکن یه نقش میگیره مثل گرگینه، روستایی یا دکتر. شب همه چشمها بستهست و هر کس کار خودش رو میکنه (مثلاً گرگینه میکشه، دکتر نجات میده). صبح همه بیدار میشن و بحث و جدل شروع میشه: «کی گرگینهست؟» با رأیگیری یکی رو بیرون میکنن. اگه گرگینه لو بره، روستاییها برندهن.
🔹 تعداد بازیکن: ۳ تا ۱۰ نفر
🔹 وسایل: کارت نقشها
✨ نکته: باید خوب بلوف بزنی و بحثها رو بچرخونی. برای تنوع میشه نقشهای اضافه هم آورد.
بازی 5: اسپای فال مناسب ۳ تا ۸ نفر (Spyfall) 🕵️
اسپای یعنی جاسوس! تو اسپای فال باید با سوالهای هوشمندانه، جاسوس رو گیر بندازی. جاسوس هم باید زرنگ باشه و جواب بده جوری که لو نره و در عین حال حدس بزنه مکان چیه.
به همهی بازیکنا (مثلاً ۵ نفر) کارت داده میشه. روی همهی کارتها اسم یه مکان مشترک نوشته شده (مثلاً: “رستوران”، “پارک”، “فرودگاه”) فقط روی کارت یکی نوشته “جاسوس”! اون فرد مکان رو نمیدونه. حالا بازیکنها نوبتی از همدیگه سوال میپرسن. مثلاً میگی: «اینجا شلوغتره یا خلوت؟» یا یکی میپرسه: «اینجا غذا سرو میشه یا نه؟» بقیه باید جواب بدن طوری که جاسوس لو بره، ولی در عین حال نباید خیلی واضح بگن تا خود جاسوس هم متوجه مکان نشه.
پایان بازی: بعد از چند دقیقه بحث، همه رأی میدن که فکر میکنن جاسوس کیه. اگه درست حدس بزنن، تیم بقیه برندهست. اگه جاسوس شناسایی نشه یا خودش بتونه مکان رو حدس بزنه، اون برندهست!
وسایل مورد نیاز: فقط کارت مکانها (میتونی پرینت کنی یا حتی روی کاغذ ساده بنویسی).
بازی 6: دیکیت: بازی مناسب ۳ تا ۶ نفر (Dixit) 🎨
این بازی مخصوص خیالپردازاست! 😍 یه بازی کارتیه که پر از تصویرهای عجیب و هنریه (مثل نقاشیهای سورئال). قانونش سادهست، اما چیزی که جذابش میکنه تخیل و تفسیر ذهنی آدماست.
هر نفر یه کارت تصویری میکشه و با یه جمله یا عبارت کوتاه توصیفش میکنه. بقیه کارتهای مشابه میذارن و همه باید حدس بزنن کدوم کارت مال اون بوده. اگه درست حدس بزنن یا بتونی بقیه رو گول بزنی، امتیاز میگیری. حواست رو جمع کن که توضیحت نه خیلی واضح باشه، نه خیلی گنگ. باید تعادل بین خلاقیت و فریب رو حفظ کنی.
روش بازی دیکیت:
هر نفر چند کارت تصویری داره (تصاویر بدون متن هستن، فقط نقاشی با جزئیات). نوبت هر بازیکن که برسه، اون میشه راوی. راوی یکی از کارتهاشو انتخاب میکنه و یه توضیح کوتاه دربارهش میده. مثلاً روی کارت یه تصویر از یه کشتی وسط آسمون باشه؛ راوی میگه: «سفر عجیب». بقیه بازیکنا هم از بین کارتهاشون یکی رو انتخاب میکنن که به اون توضیح بخوره. همهی کارتها قاطی میشه و روی میز گذاشته میشه. حالا همه (به جز راوی) رأی میدن فکر میکنن کارت اصلی (کارت راوی) کدومه.
امتیازدهی در دیکیت:
اگه همه درست حدس بزنن یا همه اشتباه کنن، راوی امتیاز نمیگیره (چون یا خیلی واضح گفته یا خیلی گنگ بوده). بهترین حالت اینه که بعضیها درست حدس بزنن و بعضیها نه → اون موقع راوی امتیاز میگیره. بازیکنی هم که کارتش بیشترین رأی اشتباه گرفته باشه، امتیاز میگیره (چون تونسته بقیه رو گول بزنه).
بازی 7: بازی جاست وان: ۳ تا ۷ نفره
بازی جاست وان (Just One) یه بازی خیلی جمعی و صمیمیه که همه توی یه تیم قرار دارن و برنده یا بازنده نداره. ماجرا اینجوری شروع میشه که یه نفر از جمع کلمهای رو نمیبینه و باید اونو حدس بزنه. بقیهی بازیکنها هر کدوم باید یه سرنخ یککلمهای روی کاغذ یا تخته بنویسن تا به اون نفر کمک کنن. اما نکتهی اصلی اینجاست: هر سرنخی که تکراری باشه، حذف میشه و به دست حدسزننده نمیرسه! یعنی اگر سه نفر از بازیکنا همه کلمهی “آشپزخانه” رو بهعنوان سرنخ بنویسن، اون سرنخ دیگه حساب نمیشه و کلید ماجرا از دست میره.
اینجا دقیقاً جاییه که خلاقیت و فکر کردن به سرنخهای خاص خیلی اهمیت پیدا میکنه. چون اگه همه چیز بدیهی و شبیه به هم باشه، حدسزننده چیزی به دستش نمیاد. مثلاً فرض کن کلمهی اصلی “پیتزا” باشه. اگه همه بنویسن “ایتالیا”، “غذا”، “رستوران”، احتمال زیاد کلی از اینا حذف میشه چون تکراریان. اما اگه یکی بنویسه “پنیـر” و یکی دیگه “فر” یا “دایره”، اون سرنخها باقی میمونن و کمک بزرگی به حدسزننده میکنن.
بازی خیلی سادهست اما چون هم خنده داره، هم نیاز به هماهنگی ذهنی داره، خیلی زود جمع رو گرم میکنه. توی هر دور هم یه کارت جدید انتخاب میشه و نفر حدسزننده عوض میشه تا همه فرصت داشته باشن. در نهایت تعداد کلمههایی که درست حدس زده میشه، نشون میده تیم چهقدر خوب عمل کرده.
بهترین بازی های چهار نفره گروهی: خوراک دورهمیهای دوستانه یا خانوادگی
بازی 8: سلطان اسم فامیل!!😂 مناسب ۴ تا ۱۰ نفر📝
اسم فامیل یه بازی دورهمی نوستالژی و کلاسیک ایرانی هست که همه سنین رو درگیر میکنه. چطور بازی کنید: ابتدا یه حرف الفبا رو به صورت تصادفی انتخاب کنید (مثلاً با چرخاندن بطری یا انتخاب از کیسه). همه بازیکنان باید در یک جدول پیشفرض، کلماتی مثل اسم، فامیل، شهر، کشور، میوه، غذا، حیوان، ماشین، رنگ و اشیاء با اون حرف بنویسن. اولین کسی که تمام ستونها رو پر کرد، اعلام “استپ” میکنه و دور تموم میشه. امتیازدهی بر اساس uniqueness (یونیک بودن) انجام میشه: اگر کلمهای منحصر به فرد باشه، ۱۰ امتیاز، اگر تکراری باشه ۵ امتیاز، و اگر اشتباه یا نامربوط باشه صفر. این بازی نیاز به کاغذ و قلم داره و برای ۴ تا ۱۰ نفر مناسبه، که حافظه و سرعت عمل رو تقویت میکنه. میتونید دستهبندیها رو سفارشی کنید تا جذابتر بشه، مثل اضافه کردن “فیلم” یا “کتاب” .
بازی 9: مشاعره: چهار نفر به بالا
مشاعره یه بازی گروهی ادبی هست که ریشه در فرهنگ ایرانی داره و برای علاقهمندان به شعر مناسبه. چطور بازی کنید: بازیکنان دایرهوار مینشینن. نفر اول یک بیت شعر میخونه (مثلاً از حافظ یا سعدی). راستی، برای آسونتر شدن بازی هم میتونین از شعارهای رپ و هم اشعار کلاسیک ایرانی استفاده کنین!
مثلاً:
از بچگی بهم گفتن بزرگ میشی یادت میره، اما من کوچک شدم و یادم موند…
دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد؟ چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد؟
نفر بعدی باید بیتی بگه که با حرف آخر مصرع قبلی شروع بشه. اگر کسی نتونه در زمان محدود (مثلاً ۱۰ ثانیه) بیت مناسبی بگه، حذف میشه یا امتیاز از دست میده. بازی تا وقتی ادامه پیدا میکنه که فقط یک نفر باقی بمونه یا امتیازها به حد مشخص برسه. این بازی نیاز به دانش ادبی داره و مثل یه زنجیر کلمات عمل میکنه که حافظه و خلاقیت رو تست میکنه. مناسب برای ۴ نفر به بالا، و میتونید تم رو محدود کنید به شاعران خاص مثل مولانا یا مثلا فقط اشعار رپ یا فقط موسیقیهای راک…
بازی 10: دو حقیقت و یک دروغ (۴ تا ۱۰ نفر)
این بازی دورهمی روی deduction (استنتاج) تمرکز داره و برای شکستن یخ عالیه. چطور بازی کنید: هر بازیکن سه جمله در مورد خودش میگه—دو تا واقعی و یکی دروغ (مثلاً “من به ۵ کشور سفر کردم، عاشق قهوهام، و یک بار کوه نوردی کردم”). بقیه بازیکنان بحث میکنن، سوال میپرسن (فقط بله/خیر) و حدس میزنن کدوم دروغه. امتیاز برای حدس درست داده میشه، و نوبتها چرخشی ادامه پیدا میکنه. این بازی نیاز به هیچ تجهیزاتی نداره و مثل یه رازگشایی عمل میکنه که خنده میآره و پیوندها رو عمیقتر میکنه. ایدهآل برای ۴ تا ۱۰ نفر، و میتونه به بحثهای جالب منجر بشه .
بازی 11: تریویا یا همون The One with the Trivia Game ❓
این بازی، یکی از بازی های سریال محبوب فرندز هست! در بین طرفدارهای سریال فرندز معمولاً به اسم “The One with the Trivia Game” یا “Friends Trivia Game” شناخته میشه. این صحنه در اپیزود The One with the Embryos (فصل ۴، قسمت ۱۲) اتفاق میافته… تو بازی، راس سؤالهایی دربارهی ویژگیهای شخصی همدیگه میپرسه (مثل شغل چندلر، چند تا حولهی مونیکا، اسم گربهی قبلی ریچل و …). این بیشتر یه بازی پرسش و پاسخ اختصاصی برای شخصیتها بود، نه یه بازی کارتی یا فکری واقعی که بیرون از سریال وجود داشته باشه.
تریویا یه بازی گروهی دانشمحور هست که میتونه آموزشی باشه. چطور بازی کنید: بازیکنان به تیمها تقسیم میشن (مثلاً دو تیم چهار نفره). میزبان (یکی از بازیکنان) سوالات رو از دستهبندیهای مختلف مثل تاریخ، ورزش، فیلم یا دانش عمومی میپرسه. تیمها با buzzer (زنگ یا دست زدن) جواب میدن. هر جواب درست یک امتیاز داره، و تیمی با بیشترین امتیاز برنده میشه.
بازی 12: پازل ریباس (Rebus or Bust) 🧩
یادتونه قدیما روی گوشی همهمون بازی آفتابه نصب بود؟! ریباس در واقع همون جورچین یا معمای تصویریه که با ترکیب تصویرها، حروف و نشونهها یه جمله یا کلمه ساخته میشه. جذابیتش هم اینه که ظاهرش سادهست ولی وقتی رمز و راز پشتش رو بفهمی، کلی کیف میکنی. مثلاً فرض کن روی کاغذ اینو نوشته باشن:
ش ش ش ش ش
جواب میشه: پنجشنبه.
بازی 13: دتکتیو (Detective) 👀
بازی دتکتیو (Detective) یه بازی معمایی و استنتاجیه که بیشتر از هر چیزی ذهن و دقتت رو به چالش میکشه. ماجراش اینجوریه که بازیکنها توی نقش کارآگاه، مظنون یا شاهد قرار میگیرن. معمولاً یه پروندهی جنایی یا معمایی مطرح میشه؛ مثلاً «چه کسی قاتل بوده؟»، «سارق چه زمانی وارد خونه شده؟» یا «چطوری جرم اتفاق افتاده؟». بعد بازیکنها باید با پرسیدن سؤال، کنار هم گذاشتن سرنخها و دقت به رفتار همدیگه، راز پشت داستان رو کشف کنن.
کارآگاه وظیفه داره سؤالهای هوشمندانه بپرسه و از جوابها سرنخ پیدا کنه. مظنون یا همون “مجرم” باید سعی کنه با جواب دادن، خودش رو بیگناه نشون بده و دروغش لو نره. بقیهی بازیکنها هم بسته به نسخهی بازی میتونن شاهد باشن یا توی روند بررسی کمک کنن. برد و باخت بازی هم بستگی به این داره که کارآگاه بتونه در زمان مشخص (مثلاً چند راند یا چند دقیقه) مظنون واقعی رو شناسایی کنه یا نه. اگه کارآگاه درست حدس بزنه، اون و بقیه برنده میشن، ولی اگه مظنون موفق بشه همه رو گمراه کنه، خودش برندست. جذابیت دتکتیو اینه که پر از بحث، شک و تردید و نگاههای مشکوکه! آدم باید خوب بلد باشه بلوف بزنه یا از لحن و حالت بقیه سرنخ بگیره. برای همین هم خیلی به درد جمعهای پرانرژی و اهل حرف میخوره.
بازی 14: نقاشی کور (حداقل ۴ نفر، تیمهای ۲ نفره)
نقاشی کور (Blind Drawing) یک بازی ترکیبی بین خنده و غافلگیریه! 😅 دو نفر یه تیم میشن. نفر اول یه تصویر ساده (مثلاً یه خونه، درخت، یا حتی یه گربه روی پشتبوم) رو میبینه یا براش تعریف میکنن. حالا باید تصویر رو برای همتیمیش توضیح بده، اما نکته اینجاست که حق نداره مستقیم بگه چی هست! مثلاً نمیتونه بگه “درخت”، باید بگه “یه چیزی که تنه داره و برگاش بالاشه”. نفر دوم هم چشمهاشو میبنده یا پشت به تصویر میشینه و فقط با شنیدن توضیحات باید نقاشی کنه. آخر کار نقاشیها رو کنار هم میذارید، و احتمال زیاد به چیزی میرسید که هیچ شباهتی به تصویر اصلی نداره، اما همین بخشش باعث خنده میشه.
📌 وسایل لازم: فقط کاغذ و قلم.
بازی 15: ایدهسازی با کاغذ (Ideas as Building Blocks)
این یکی مخصوص آدمهای علاقهمند به نویسندگیه… 🎨 همه یه برگ کاغذ میگیرن. هر نفر یه جمله یا ایده کوتاه مینویسه (مثلاً “یه ربات توی آشپزخونه گیر کرده”). بعد کاغذشو تا میکنه و میده نفر بعدی. نفر بعدی یه جمله به داستان اضافه میکنه، بدون اینکه بقیه رو ببینه. همینطور ادامه پیدا میکنه تا کاغذ دور کامل بزنه.
🔸 وقتی آخر بازی همه کاغذا رو باز میکنید، یه داستان عجیب و غریب و بامزه درمیاد که معلوم نیست کی به کی ربط داره!
🔸 میشه به جای داستان، برای حل یه مشکل هم استفاده کرد. مثلاً “چطور میشه بدون اینترنت یه روز کامل رو سر کرد؟”
📌 وسایل لازم: کاغذ و قلم.
بازی 16: شو اَند تِل (Show and Tell)
یه بازی صمیمی و احساسی. هر نفر باید یه وسیله یا خاطره شخصی بیاره (مثلاً یه عکس قدیمی، یه یادگاری، یا یه کتاب خاص). بعد نوبتی دربارهش حرف بزنه و داستان پشتش رو تعریف کنه.
🔸 بقیه میتونن سوال بپرسن یا نظر بدن.
🔸 وقتی همه نوبتشون تموم شد، گروه حس نزدیکی بیشتری پیدا میکنه.
📌 وسایل لازم: هر چیزی که ارزش تعریف داشته باشه.
📌 تعداد نفرات: ۴ تا ۱۵ نفر.
📌 مزیت بازی: تقویت مهارت گفتوگو، همدلی و شناخت بیشتر اعضا.
بازی 17: داستانگویی گروهی (Group Storytelling)
از اون بازیهاییه که ساده شروع میشه ولی تهش میتونه یه ماجرای عجیب و بامزه بسازه. تا حدی هم شبیه ایدهسازی با کاغذ هست… کافیـه چند نفر دور هم جمع بشن، دایرهوار بشینن و یکی بازی رو با یه جمله کوتاه شروع کنه. مثلاً بگه: «یه روز صبح از خواب بیدار شدم دیدم یه فیل توی حیاط خونم نشسته!» بعد نفر بعدی باید داستان رو ادامه بده و یه جمله بهش اضافه کنه. مثلاً: «فیل شروع کرد با خرطومش آبپاشی کردن و همه گلهای مامانمو خیس کرد.»
این روند همینطور میچرخه و هر کسی نوبت بهش برسه باید خلاقیت به خرج بده و جمله خودش رو به داستان اضافه کنه. نتیجه معمولاً یه داستان پر از پیچوخمهای غیرمنتظره و خندهداره. میشه از قبل تصمیم گرفت که داستان بعد از چند جمله تموم بشه یا بذارید همینطور ادامه پیدا کنه تا وقتی که همه حسابی بخندن یا خسته بشن.
جذابیت اصلی این بازی توی غیرقابلپیشبینی بودنشه. چون هیچکس نمیدونه نفر بعدی چه جملهای میگه، همه باید سریع فکر کنن و جملهای بگن که هم به داستان بخوره هم یه پیچ جالب بهش اضافه کنه. خیلی وقتا هم نتیجه آنقدر خندهدار و عجیب میشه که آخر سر همه میخوان داستان رو دوباره مرور کنن و قهقهه بزنن
بازی 18: پانتومیم (Charades)
این بازی دیگه کلاسیکه و نیازی به معرفی نداره! تیمها تشکیل میشن. کلمات یا عبارات (مثل اسم فیلم، ضربالمثل یا حیوان) روی کاغذ نوشته میشه. یه نفر باید اون کلمه رو فقط با ادا و حرکت نشون بده، بدون اینکه حرف بزنه. بقیه همتیمیها باید توی زمان مشخص حدس بزنن.
🔸 میشه سطح سختی رو تغییر داد: آسون (اسم میوهها)، سخت (فیلمهای معروف یا ضربالمثل).
🔸 تیمی که بیشترین کلمه درست حدس بزنه، برندهست.
📌 وسایل لازم: کاغذ و تایمر.
📌 تعداد نفرات: ۴ نفر به بالا.
📌 مزیت بازی: بالا بردن انرژی جمع، ایجاد خندههای غیرقابلکنترل و تقویت خلاقیت در بیان غیرکلامی.
بازی 19: جرات یا حقیقت (Truth or Dare) ❓
حقیقت یا جرات یک بازی کلاسیک اجتماعی است که شرکتکنندگان را تشویق میکند تا اطلاعات شخصیشان را آشکار کنند یا کارهای جسورانه انجام دهند. قوانین بازی به این صورت است که بازیکنان در یک دایره مینشینند و یک بطری را میچرخانند تا مشخص شود نوبت چه کسی است. نوک بطری به سمت بازیکنی که انتخاب میشود اشاره میکند و او باید بین «حقیقت» انتخاب کند، که در آن به یک سوال شخصی یا چالشبرانگیز مطرحشده توسط بازیکن دیگری پاسخ میدهد، یا «جرأت»، که در آن یک عمل یا چالش مشخصشده را انجام میدهد، مانند خواندن آهنگ، ساختن چهره خندهدار، یا انجام یک وظیفه فیزیکی. اگر بازیکن از پاسخ دادن یا انجام جرأت خودداری کند، ممکن است جریمهای که گروه توافق کرده اعمال شود. بازی به صورت چرخشی در جهت عقربههای ساعت ادامه پیدا میکند و هر نوبت بر اساس نوبتهای قبلی ساخته میشود تا تعامل حفظ شود. تعداد بازیکنان: ایدهآل برای ۴ تا ۱۰ نفر، هرچند میتواند گروههای بزرگتر را با تقسیم به دایرههای کوچکتر پوشش دهد تا همه شرکت کنند. تجهیزات مورد نیاز: یک بطری یا شیء مشابه برای چرخاندن؛ لیستهای از پیش آمادهشده از سوالات و جرأتها اختیاری است تا بازی روانتر پیش برود. نکات بازی: در ابتدا قوانین اساسی را تعیین کنید تا از سوالات ناراحتکننده یا نامناسب جلوگیری شود و بازی برای همه سنین محترمانه و سرگرمکننده باقی بماند. خلاقیت در جرأتها را تشویق کنید تا خنده ایجاد شود، اما پویایی گروه را نظارت کنید تا از تشدید جلوگیری شود. تغییرات شامل نسخههای تمدار است، مانند تمرکز روی خاطرات کودکی برای حقایق یا چالشهای فیزیکی خندهدار برای جرأتها، که بازی را برای دورهمیهای خانوادگی یا مهمانیهای بزرگسالان سازگار میکند.
ایدههای پیشنهادی سوالات حقیقت (Truth Questions)
- اگر میتوانستی با یک شخصیت تاریخی ملاقات کنی، چه کسی را انتخاب میکردی و چرا؟
- خندهدارترین اشتباهی که در دانشگاه یا محل کار مرتکب شدی چه بود؟
- بهترین سفری که تا به حال داشتی کجا بود و چه چیزی آن را خاص کرد؟
- اگر یک روز کاملاً آزاد داشتی، چگونه آن را سپری میکردی؟
- به چه چیزی در خودت افتخار میکنی؟!
- یک صفت بد از خودت بگو که کسی نمیدونه…
- بزرگترین ترس کودکیات چه بود و آیا هنوز وجود دارد؟
- اگر میتوانستی به گذشته برگردی، چه توصیهای به خودت در نوجوانی میدادی؟
- آخرین باری که از چیزی واقعاً هیجانزده شدی چه بود؟
- اگر یک روز رئیس جمهور ایران باشی، اولین تغییری که ایجاد میکنی چیست؟
- عجیبترین عادتی که داری چیست؟
- اگر یک کتاب بنویسی، موضوع آن چه خواهد بود؟
- اگر تورو بکارن، چی ازت سبز میشه؟
ایدههای پیشنهادی چالشهای جرئت (Dare Challenges)
- یک آهنگ ایرانی محبوب را با صدای بلند بخوان.
- به مدت یک دقیقه ادای یه شخصیت معروف (مثلاً فوتبالیست یا بازیگر) رو دربیار.
- یک جوک خندهدار تعریف کن تا همه بخندند.
- ده بار شنا روی زمین انجام بده.
- یک رقص سنتی ایرانی را برای گروه اجرا کن.
- با چشمان بسته، یک نقاشی ساده بکش.
- با صدای حیوانات، یک مکالمه کوتاه تقلید کن.
- یک چالش ورزشی ساده مانند نگه داشتن پلانک برای 30 ثانیه انجام بده.
- سعی کن با دهان بسته، یک آهنگ را زمزمه کن تا دیگران حدس بزنند.
- ما برات جوک میگیم و ادا در میاریم، 2 دقیقه تلاش کن نخندی…
ایده سوالات حقیقت برای کاپلها و زوجهای تازه آشنا شده👩❤️💋👨
این ایدهها با تمرکز بر تقویت شناخت متقابل، ایجاد پیوندهای عاطفی و حفظ احترام متقابل طراحی شدهاند، و با در نظر گرفتن ارزشهای فرهنگی جامعه ایرانی، از مرزهای شخصی و هنجارهای اجتماعی عبور نمیکنند:
- چه چیزی در اولین ملاقات ما توجهت را جلب کرد؟
- بهترین خاطره کودکیات که هنوز به آن فکر میکنی چیست؟
- چه طرحواره ای داری؟
- دوست داری اولین سفرمون به کجا باشه؟
- بزرگترین هدفی که در زندگیات داری چیست؟
- اگر یک روز کاملاً آزاد داشتی، چگونه آن را با کسی که دوست داری سپری میکردی؟
- چه مهارتی داری که دوست داری آن را به دیگران آموزش دهی؟
- بهترین توصیهای که تا به حال دریافت کردی چه بود؟
- چه چیزی در زندگیات بیشترین شادی را برایت به ارمغان میآورد؟
- عجیبترین عادتی که داری چیست؟
- اگر یک کسبوکار مشترک راهاندازی کنیم، چه ایدهای پیشنهاد میدهی؟
- بهترین سفری که تا به حال داشتی کجا بود؟
- رد فلگ ها و گرین فلگ های خودت رو بگو…
- یه چیز خیلی مهم درباره خودت که هنوز نمیدونم بگو.
- اگه بخوای منو با سه کلمه توصیف کنی، چی میگی؟
- دوست داری اولین سفر دو نفرهمون کجا باشه؟
ایده چالشهای جرئت برای کاپلها و زوجهای تازه آشنا شده👩❤️💋👨
- سعی کن یک آهنگ را زمزمه کن تا حدس بزنم.
- برای ۱۰ ثانیه، بدون حرکت بایست و من را بخندان.
- ۵ کلمه مثبت در مورد من بگو.
- یک چالش زبانی: ۵ کلمه فارسی مرتبط با عشق را سریع بگو.
- با چشمات یه نگاه خجالتی یا عاشقانه بهم بکن.
- برای چند لحظه ادای اینو دربیار که داری عاشقانه خواستگاری میکنی.
- برای من یه پیکآپ لاین بامزه بساز.
- جوری وانمود کن انگار ما الان توی یه فیلم رمانتیکیم.
- یه خاطره کوتاه که دوست داری در آینده با من بسازی، همینجا بساز و تعریف کن.
بازی 20: جوکر😂
حق نداری بخندی (یا همون جوکر) یک بازی ساده اما بسیار جذاب است که توانایی شرکتکنندگان را برای حفظ آرامش در برابر فشارهای خندهدار آزمایش میکند. قوانین بازی به این صورت است که بازیکنان در یک دایره مینشینند. با شروع از یک بازیکن، هر فرد به نفر بعدی رو میکند و سعی میکند او را با حالتهای صورت اغراقآمیز، صداهای خندهدار یا ژستهای بامزه بخنداند، بدون اینکه خودش بخندد. اگر بازیکن هدف بخندد یا لبخند بزند، از بازی حذف میشود. فرآیند به دور دایره ادامه پیدا میکند تا فقط یک بازیکن بدون خنده باقی بماند که برنده اعلام میشود. تعداد بازیکنان: مناسب برای ۴ تا ۱۲ نفر، زیرا گروههای بزرگتر ممکن است نوبتها را بیش از حد طولانی کند. تجهیزات مورد نیاز: هیچی، که آن را ایدهآل برای بازیهای خودجوش میکند. نکات بازی: نوبتها را سریع نگه دارید تا انرژی بالا بماند و از خستگی جلوگیری شود؛ روی طنزهای ظریف و غیرمنتظره تمرکز کنید تا دیگران را غافلگیر کنید و همزمان خودکنترلی تمرین کنید تا از حذف خود جلوگیری شود. تغییرات میتواند شامل چالشهای تمدار باشد، مانند تقلید از حیوانات یا سلبریتیها، تا لایههای دشواری و سرگرمی اضافه شود، به ویژه در گروههای سنی مختلط که ژستهای سادهتر برای بازیکنان جوانتر بهتر کار میکند.
بازی 21: جابهجا کن (Spot the Difference) 🔎
رفقا، این بازی جابهجا کن حسابی روی چشم تیزبین و توجه به جزئیات زوم کرده. خلاصهاش اینه که یکی از جمع میره بیرون اتاق یا چشماشو میبنده، بقیه هم شروع میکنن به شیطنت: چیزای کوچیک رو جابهجا میکنن، اضافه میکنن یا برمیدارن، مثل اینکه مبلها رو یه کم تکون بدن یا لباسها رو عوض کنن. وقتی اون یارو برمیگرده، باید تو یه زمان محدود همه تغییرات رو پیدا کنه و واسه هر کدوم که درست بگه، امتیاز میگیره. نقشها هم چرخشی میشه تا همه شانس داشته باشن. بهترینش واسه ۴ تا ۸ نفره، چون تغییرات قابل کنترل میمونه و شلوغ نمیشه. وسیله خاصی نمیخواد، فقط چیزای معمولی خونه. نکتهاش اینه که از تغییرات ریز شروع کنین و کمکم سختترش کنین؛ همه با هم همکاری کنین تا تغییرات عادلانه و جورواجور بشه. اگه بخواین تغییر بدین، میتونین از عکسهای پرینتشده یا صفحه دیجیتال استفاده کنین، که عالی میشه واسه خونه یا بازی آنلاین، و حسابی دقت بصری و کار تیمی رو تقویت میکنه.
بازی 22: گل یا پوچ🌸
آها، گل یا پوچ (یا اسم فرنگیش guess which hand) یه بازی قدیمی ایرانی که حسابی روی حدس زدن و نشانههای ریز تمرکز داره. قوانینش اینطوریه که بازیکنها رو به دو تیم تقسیم میکنین: یکی از تیمها یه چیز کوچولو (مثل “گل” یا همون gol) رو تو مشت بسته یکیشون قایم میکنه، تیم دیگه هم باید حدس بزنه کدوم دست یا کدوم آدمه. حدسها بر اساس صورت و حرکات بدن میره جلو، و اگه درست باشه، امتیاز میگیرن. بعد هر دور، نقشها عوض میشه. واسه ۴ تا ۱۰ نفر خوبه، تقسیم به تیمهای برابر تا رقابت بالانس باشه. وسیلهاش فقط یه دکمه یا انگشتر کوچیکه، دیگه هیچی. نکته بازی اینه که تیم قایمکننده باید با صورت خنثی حریف رو گول بزنه؛ حدسزنندهها هم باید میکرواکسپرشنها رو زیر نظر بگیرن. اگه بخواین هیجانش بیشتر بشه، چند تا شیء اضافه کنین یا زماندارش کنین، که واسه بچهها سادهتر میشه یا واسه بزرگترها با چاشنی روانشناسی جذابتر.
بازی 23: اسم روی پیشانی
این یکی، اسم روی پیشانی، یه بازی حدسزنی باحاله که با سوالهای بله یا خیر پیش میره. هر کی یه هدبند با کارت میذاره که روش یه کلمه، عبارت یا عکس (مثل یه سلبریتی، حیوان یا وسیله) نوشته، ولی خودش نمیتونه ببینه. بعد شروع میکنه سوالهای دو گزینهای از جمع میپرسه تا بفهمه چیه، تو یه زمان محدود، و ساعت شنی رو برمیگردونه تا ریتم حفظ بشه. اگه درست حدس بزنه، امتیاز یا کارت میگیره. واسه ۴ تا ۱۰ نفر عالیه، با چرخش نقشها تا همه بازی کنن. وسیلههاش هدبند، کارتها با کلمات/عکسها و یه تایمر مثل ساعت شنی. نکتهاش اینه که سوالها رو هوشمند بپرسین تا زود دستهبندیها تنگ بشه (مثل “من آدمم؟”)؛ بقیه هم باید جوابهای راست و کوتاه بدن. تغییراتش میتونه کارتهای تمدار (مثل فیلمها یا شغلها) یا اپلیکیشن باشه، که واژگان و فکر سریع رو تو جمعهای دوستانه حسابی تقویت میکنه.
بازی 24: جملهسازی زنجیرهای 🔗
جملهسازی زنجیرهای خلاقیت و حافظه رو با داستانگویی گروهی بالا میبره. با یکی شروع میشه که سه کلمه بیربط میگه؛ بعدی یه جمله مرتب باهاشون میسازه، بعد همه جملههای قبلی رو تکرار میکنه و جمله خودش رو با کلمات جدید اضافه میکنه. اگه یادش بره یا جمله نسازه، حذف میشه. زنجیره بزرگ میشه و داستانهای خندهدار درمیآد. واسه ۴ تا ۱۰ نفر خوبه تا پیچیدگی کمکم زیاد بشه. وسیله نمیخواد، چون کلامیه. نکتهاش اینه که کلمات جورواجور انتخاب کنین تا خیال جرقه بزنه؛ حافظه رو تمرین کنین تا جریان قطع نشه. تغییرات میتونه تم محدود (مثل فانتزی) یا تایمر باشه، که مهارت زبانی و کار تیمی رو حسابی تقویت میکنه.
بازی 25: ترکاندن بادکنک (Balloon Stomp) 🎈
ترکاندن بادکنک یه رقابت بقایی پر از ترکوندنه. بازیکنها رو به تیمها تقسیم میکنین، هر کی بادکنک رنگی به مچ پاش میبنده. بعد شروع میکنن به پا زدن واسه ترکوندن بادکنک حریف، در حالی که از خودشون مراقبت میکنن؛ بادکنک ترکیده یعنی حذف. آخرین تیم با بادکنک سالم برندهست. واسه ۴ تا ۲۰ نفر تو تیمها خوبه. وسیلههاش بادکنک و نخ. نکتهاش اینه که دفاعی حرکت کنین؛ استراتژی تیمی واسه حفاظت بسازین. تغییرات میتونه کد رنگی تیمها یا موانع باشه، که چابکی و کار تیمی رو تو محیط پر انرژی بالا میبره.
بازی 26: سنگ، کاغذ، قیچی (Rock Paper Scissors Tournament) ✂️
شاید فکر کنی یه بازی بچگانهست ولی اتفاقاً در عین سادگی خیلی پیچیده و سخته! بازی سنگ، کاغذ، قیچی یه رقابت براکتمانند باحاله. بازیکنها رو جفت میکنین واسه ژست همزمان (سنگ قیچی رو میبره، قیچی کاغذ رو، کاغذ سنگ رو). این بازی وسیله نمیخواد، ساده و سریعه. نکتهاش اینه که الگوها رو پیشبینی کنین؛
بازی 27: پرتاب تخممرغ (Egg Drop) 🥚
اگه دنبال یه بازی خلاقانه و پر از هیجان هستی، پرتاب تخممرغ انتخاب خوبیه! توی این بازی تیمها باید با وسایل ساده مثل نی، چسب، روزنامه یا حتی بادکنک، یه حفاظ برای تخممرغ خام درست کنن. زمان ساخت معمولاً بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقهست. بعد از اون، تخممرغهای داخل سازه رو از ارتفاعهای مختلف (مثلاً اول ۱ متر، بعد ۲ متر) میندازیم پایین. هر تیمی که تخممرغش از ارتفاع بیشتری سالم بمونه، برندهست!
🔹 تعداد بازیکن: ۴ تا ۱۲ نفر (بهترین حالت تیمهای ۲ تا ۴ نفره)
🔹 وسایل: تخممرغ خام + مواد محافظ + یه جای بلند مثل پله یا بالکن
✨ نکته: یادت باشه فیزیک همیشه حرف اول رو میزنه! سازه رو قبل از پرتاب تست کن و حتماً ایمنی رو رعایت کن. برای سختتر شدن بازی هم میشه محدودیت وسایل گذاشت یا از وسایل بازیافتی استفاده کرد.
بازی 28: دار بازی (Hangman)
دار بازی همون بازی حدس کلمه معروفه. یه نفر یه کلمه انتخاب میکنه و تعداد حروفشو روی کاغذ خط میکشه. بقیه باید حروف رو حدس بزنن. هر اشتباه یعنی یه قسمت از آدمک دار کشیده میشه. اگه قبل از کامل شدن آدمک کلمه پیدا بشه، بازیکنها میبرن.
🔹 تعداد بازیکن: ۴ تا ۸ نفر
🔹 وسایل: کاغذ و قلم
✨ نکته: بهتره کلمهها طول متوسط داشته باشن. اول حروف صدادار (مثل “ا”، “و”) رو حدس بزن تا سریعتر به جواب برسی. میشه این بازی رو با تمهای خاص مثل فیلمها یا تاریخ جذابتر کرد.
بازی 29: صید شکلات (Chocolate Fishing) 🍫
این بازی هم خوشمزهست هم بامزه! 😋 یه ظرف بزرگ پر از شکلات یا آبنبات بذارین وسط. هر بازیکن با یه قلاب دستساز (مثلاً یه چوب با نخ و یه قلاب کوچیک) توی مدت زمان محدود – معمولاً ۱ دقیقه – باید سعی کنه بیشترین شکلات رو شکار کنه و توی سبد خودش بذاره. هر چی بیشتر بگیری، امتیازت بالاتره!
🔹 تعداد بازیکن: ۴ تا ۱۰ نفر (هر کس نوبتی بازی میکنه)
🔹 وسایل: شکلات، ظرف بزرگ، قلاب دستساز و از همه مهمتر تایمر!
✨ نکته: سرعت مهمه اما اگه دقت نکنی، شکلات میافته! برای بچهها هم بهتره شکلاتهای درشتتر بذاری. میشه چالش بازی رو با قوانین خاص مثل صید چشمبسته یا شکلاتهای سنگینتر بیشتر کرد.
بازی 30: پیکشنری (Pictionary) 🖌️
یکی از کلاسیکترین بازیهای دورهمی! توی پیکشنری باید نقاشی بکشی تا تیمت بتونه کلمه یا عبارت رو حدس بزنه. ولی حواست باشه: هیچ نوشته یا حرفی نباید بزنی، فقط نقاشی! زمان هم محدوده، مثلاً یه دقیقه. هر حدس درست یه امتیازه.
🔹 تعداد بازیکن: ۴ تا ۱۲ نفر (بهترین حالت تیمهای ۲ تا ۴ نفره)
🔹 وسایل: کاغذ و قلم یا تخته وایتبرد + تایمر
✨ نکته: لازم نیست قشنگ بکشی، مهم اینه که سریع و قابلفهم باشه. برای جذابتر شدن، میتونی تم خاص بذاری مثل فیلمها یا حیونا..
بازی 31: تبو یا تابو (Taboo) 🚫
توی این بازی، بازیکنها به دو تیم تقسیم میشن. هر بار یکی از اعضای یک تیم یه کارت میگیره که روش یه “کلمهی اصلی” نوشته شده. وظیفهی اون بازیکن اینه که تیمش رو راهنمایی کنه تا اون کلمه رو حدس بزنن. اما مشکل اینجاست که روی کارت علاوه بر کلمهی اصلی، چندتا “کلمهی ممنوعه” هم نوشته شده! اون بازیکن اصلاً اجازه نداره از این کلمهها توی توضیحاتش استفاده کنه.
مثلاً فرض کن کلمهی اصلی “دریا” باشه. کلمههای ممنوعه روی کارت میتونن باشن: “آب”، “شنا”، “ماهی”، “ساحل”. خب حالا باید جوری توضیح بدی که تیمت بتونه “دریا” رو حدس بزنه، بدون اینکه این کلمات رو به زبون بیاری. مثلاً میتونی بگی: «جاییه خیلی بزرگ و آبیرنگ که کشتیها توش حرکت میکنن.»
بازی با تایمر انجام میشه، مثلاً ۱ دقیقه برای هر نوبت. هر بار که تیم بتونه درست حدس بزنه، یه امتیاز میگیره. اگه بازیکن اشتباهی یکی از کلمات ممنوعه رو بگه، اون کارت میسوزه و امتیاز از دست میره.
هیجان بازی به اینه که وقتی تلاش میکنی یه مفهوم رو بدون استفاده از کلمههای کلیدی توضیح بدی، توضیحاتت یا خیلی خندهدار میشه یا اونقدر پیچیده که بقیه به سختی میفهمن.
بازی 32: کد نِیمز (Codenames) 🔑
ترجمه بازی Codenames توسط تیم گیک بازی: سِر نام!
یکی از محبوبترین (و راستش سختترین) بازیهای کارتی و فکری دنیاست، مخصوصاً برای جمعهای دوستانه که عشق رقابتن.
داستان بازی اینه که بازیکنا به دو تیم تقسیم میشن: تیم قرمز و تیم آبی. هر تیم یه “اسپایمستر” (رئیس جاسوسا) داره. روی میز یه شبکه ۵ در ۵ کارت کلمه پهن میشه (۲۵ کلمه). این کلمهها میتونن هر چیزی باشن: مثلاً “کتاب”، “هواپیما”، “موز”، “هری پاتر”.
اسپایمستر هر تیم یه نقشه مخفی جلوی خودش داره که نشون میده کدوم کارتها متعلق به تیم خودشونه، کدوم مال تیم حریفه، کدوم بیطرفه و کدوم کارت قاتله (Assassin). کار اسپایمستر اینه که با گفتن یه سرنخ یککلمهای + یه عدد، تیمش رو هدایت کنه. مثلاً اگه روی میز کلمههای “دریا”، “کشتی” و “ماهی” باشه و همشون مال تیم قرمز باشن، اسپایمستر میتونه بگه: «آب، ۳». اونوقت تیمش باید حدس بزنه کدوم سه کلمه به “آب” مربوط میشه.
اما خطر اصلی همینه: اگه اشتباهی یه کارت تیم آبی رو انتخاب کنن، امتیاز میره برای تیم حریف. اگه کارت بیطرف باشه، نوبتشون میسوزه. و اگه دست بذارن روی کارت قاتل… بازی همون لحظه تموم میشه و تیمشون میبازه! بازی ادامه پیدا میکنه تا یکی از تیمها همهی کارتهای خودش رو درست شناسایی کنه و برنده بشه. هیجان کد نیمز اینه که اسپایمستر باید خیلی دقیق و هوشمندانه سرنخ بده، نه خیلی واضح که تیم حریف هم استفاده کنه، نه خیلی گنگ که تیم خودش گیج بشه. از اون طرف بازیکنا هم باید با هم بحث کنن، نظر بدن و با همکاری به جواب درست برسن.
بازی 33: کانسپت (Concept) 💭
کانسپت (Concept) یه بردگیم واقعیه و با جعبه، برد اصلی و کلی مهره و کارت عرضه میشه. روش بازی هم اینجوریه که یه نفر کارت رو برمیداره، کلمه یا عبارت انتخابشده رو میبینه و بدون حرف زدن فقط با گذاشتن مهرهها روی آیکونها باید منظورش رو برسونه. بقیه بازیکنا هم باید حدس بزنن اون کلمه یا عبارت چیه.
فرض کن روی برد اصلی کلی تصویر و نماد وجود داره: مثل خورشید، ماه، آب، حیوان، رنگها، اشکال، وسایل و… . وقتی نوبت تو میشه، یه کارت میگیری که روش یه کلمه یا عبارت نوشته شده (مثلاً “فیل”، “فیلم ترسناک”، “اینترنت” یا حتی “شیر داغ”). حالا تو باید با گذاشتن مهرهها روی آیکونهای مرتبط، کاری کنی که بقیه بازیکنا بتونن حدس بزنن منظورت چیه.
مثلاً اگه کلمه “فیل” باشه، میتونی مهره رو بذاری روی آیکون حیوان، آیکون بزرگ، آیکون خاکستری و بعد هم نشون بدی که منظورت یه حیوان خیلی بزرگ و خاکستریه. یا مثلاً اگه کلمه “فیلم ترسناک” باشه، مهرهها رو روی نماد سینما + شب + ترس میذاری.
بازی 34: امونگ آس یا همون Among Us اما نسخه حضوری 👽
نسخهی امونگآس حضوری بردگیم رسمی و جعبهدار نداره 🎲؛ یعنی مثل «کانسپت» نیست که حتماً یه برد و قطعههای خاص لازم داشته باشه. این بازی بیشتر یه Party Game یا همون بازی دورهمی هست.
در نسخه حضوری، بازیکنا مثل نسخه دیجیتال نقش «Crewmate» و «Impostor» میگیرن. کرومیتها باید وظیفههایی انجام بدن (tasks) و سعی کنن همهشونو تموم کنن یا در نهایت Impostor یا Impostors رو شناسایی کنن. در مقابل، Impostorها باید به شکلی پنهانی «کُشتن» انجام بدن یا موانع ایجاد کنن بدون اینکه لو برن. اگر کرومیتها همه وظایف رو انجام بدن یا Impostorها حذف بشن، کرومیتها برندهان. اگر Impostor بتوانه تعداد کرومیتها رو کم کنه یا کاری بکنه که زمان تموم بشه، Impostor برنده میشه.
🛠️ تجهیزات و آمادهسازی بازی among us در دنیای واقعی
- کارتهایی که نقشها رو مشخص میکنن (مثلاً کارت کرومیت و کارت Impostor)
- کارت یا برگههایی برای وظایف (tasks) که کرومیتها باید انجام بدن
- منطقه بازی — میتونه خونه، حیاط، ساختمان باشه
- علامتهایی برای نقاط مختلف وظایف یا ایستگاهها
- تایمر یا ساعت برای کنترل زمان
- قوانینی واضح درباره «کُشتن»، «گزارش جسد»، «جلسه اضطراری» و غیره
🔄 روند بازی Among Us (پیادهسازی حضوری)
- تخصیص نقشها
بازیکنا به صورت پنهانی نقشها رو دریافت میکنن. تعداد Impostorها بر اساس تعداد کل بازیکنا انتخاب میشه. - شروع بازی و انجام وظایف
کرومیتها باید به ایستگاههای مختلف برن و وظایف از پیش تعیینشدهشان رو انجام بدن (مثلاً معمای کوچک، مرتب کردن چیزی، رفتن به نقطهای و علامت زدن). Impostorها نمیتونن وظیفه واقعی داشته باشن یا فقط وانمود میکنن که دارن انجام میدن. - کُشتن و گزارش جسد
Impostor میتونه به صورت مخفیانه به کرومیتها «ضربه» بزنه (مثلاً با لمس یا علامت دادن). وقتی یکی کشته میشه، اگر شخص دیگهای جسد رو ببینه، میتونه «گزارش جسد» بدن و جلسهای شکل بگیره. - جلسه اضطراری و رأیگیری
در جلسه اضطراری همه گرد هم میان و در مورد اینکه کی ممکنه Impostor باشه بحث میکنن. بعد رأیگیری میشه و کسی حذف میشه (اگه اکثریت رأی داده باشن). - ادامه یا پایان بازی
بازی ادامه پیدا میکنه تا یکی از شرایط پیروزی برقرار بشه: اگر کرومیتها همه وظایف رو کامل کنن خب کرومیتها برندهان و اگر Impostorها تعداد کرومیتها رو برابر با تعداد خودشون کنن یا حذف نشدن هم طبیعتاً Impostor برنده ست!
✅ نکات و چالشها
- نباید زیاد حرف بزنی مگر در جلسات — برای حفظ تعلیق و گمراهی
- وظایف باید طوری طراحی باشن که نه خیلی ساده باشن نه خیلی سخت
- محیط بازی باید طوری باشه که مخفی شدن و حرکت کردن امکانپذیر باشه
- قوانین «کُشتن»، «گزارش»، وقتی کسی مرده چی کار میکنه، باید شفاف باشن
- اگر بازیکنی حذف بشه، معمولاً به عنوان «روح» باقی میمونه و میتونه وظایف تکمیل کنه ولی حق حرف زدن یا رأی دادن نداره
بازی 35: ایده بلوکز (Idea Blocks)
قراره ذهن خلاقتونو به چالش بکشید! توی این بازی هر کسی یه ایده (یه کلمه یا مفهوم) رو روی کاغذ مینویسه و میده دست نفر بعد. اون نفر باید ایده جدیدشو روی اون بسازه. همینطور ادامه پیدا میکنه تا یه داستان بامزه یا حتی یه راهحل عجیبغریب شکل بگیره.
- چند نفر لازمه؟ ۴ تا ۱۰ نفر.
- چی میخواد؟ فقط کاغذ و قلم.
- ترفند برد: سعی کن ایدهتو به ایده قبلی وصل کنی، نه اینکه از بیخ بزنیش. اینطوری جریان داستان قشنگتر میشه. میتونی برای تنوع، یه تم خاص بذاری—مثلاً “ایدههای استارتاپی” یا “اختراعای عجیب”.
بازی 36: صندلیبازی (۵ تا ۱۵ نفر) 🪑
فکر کنم همه مون توی مهدکودک بازیش کردم! ولی چه بهتر که دوباره کودک درونمون رو به بازی تحرکی دعوت کنیم.☺ صندلیبازی یه بازی پرجنبوجوش با حذف که روی سرعت زوم کرده. صندلیها رو دایرهوار میچینین، یکی کمتر از آدما. موسیقی پخش میشه و همه دورشون میچرخن؛ وقتی قطع میشه، هجوم میبرن واسه نشستن. اون که میمونه ایستاده، حذف میشه و یه صندلی کم میکنین. اینطوری ادامه میره تا یه برنده بمونه. واسه ۵ تا ۱۵ نفر مناسبه، بسته به فضا. وسیلههاش صندلی و موسیقی. نکتهاش اینه که نزدیک صندلیها مانور بدین؛ از آهنگ شاد استفاده کنین تا هیجان بره بالا. تغییرات میتونه موسیقی تمدار یا چرخش معکوس باشه، که هماهنگی بدنی و رفلکس رو تو جمعهای شاد تقویت میکنه.
ایده بازی های حداقل 6 نفره با آموزش کامل اجرای بازی
بازی 37: کمیک استریپ (Comic Strip)
بازی کمیک استریپ (Comic Strip) در واقع یه بازی دستهجمعی خلاقانهست که هم به فکر کردن گروهی نیاز داره، هم کلی خنده درمیاره:
🎭 داستان بازی
شما یه سری فریم (تصاویر) کمیک دارید. این فریمها میتونن چاپی باشن (از قبل آماده کردید و بریدید) یا خودتون کشیدید. این فریمها ترتیب مشخصی دارن که داستان رو کامل میکنن. اما قبل از شروع، همهی فریمها رو به هم میریزید.
🕹️ روش اجرا
- فریمهای قاطیشده رو روی میز یا زمین میذارید (پشت به بالا یا پشتچسبی که معلوم نباشه شماره یا ترتیب دارن).
- تیمها یا گروههای کوچیک باید با بحث و همکاری، حدس بزنن ترتیب درست این فریمها چطوریه تا داستان اصلی کمیک کامل بشه.
- وقتی هر گروه ترتیب خودش رو چید، نسخه نهایی داستان اصلی رو رو میکنید و مقایسه میکنید.
🏆 برنده کیه؟
- تیمی که درستتر (یا نزدیکتر) به ترتیب واقعی فریمها حدس زده باشه، برندهست
- میتونید برای سرعت هم امتیاز بذارید: یعنی گروهی که زودتر درست بچینه، امتیاز اضافه میگیره.
📌 نکات جالب
- میتونید فریمهای ناقص بدید و از هر تیم بخواید پایان داستان رو خودش بسازه (اینجوری خیلی خندهدار میشه).
- لازم نیست همیشه کمیک آماده داشته باشید. حتی میشه خودتون ۴–۵ تا شکل ساده بکشید (مثلاً یه آدم داره میدوه، میافته، بقیه کمکش میکنن و آخرش همه میخندن).
- مناسب برای گروههای ۶ نفر به بالا هست چون نیاز به همکاری و بحث داره.
این بازی برای کساییه که ذهن تصویری دارن. 📚 شما چند فریم کمیک آماده میکنید (یا خودتون میکشید). فریمها رو قاطی میکنید و به پشتشون شماره نمیزنید. حالا گروه باید با همکاری هم ترتیب درست داستان رو پیدا کنه.
🔸 میتونید اینو به صورت تیمی اجرا کنید و به تیمی که زودتر و درستتر حدس زد، امتیاز بدید.
🔸 میشه فریمهای خالی بدید تا هر گروه پایانبندی خودش رو بسازه. اینجوری خلاقیت دوچندان میشه.
📌 وسایل لازم: فریم کمیک چاپی یا دستساز.
📌 تعداد نفرات: ۶ تا ۳۰ نفر (بهترین حالت گروهی).
بازی 38: گره انسانی حداقل 6 تا 12 نفر
بازی گره انسانی (Human Knot) 🤝 از اون بازیهاییه که خیلی سادهست و تحرک هم داره!
ماجرا اینجوریه که همهی بازیکنها توی یه دایره نزدیک به هم میایستن. بعد هر نفر باید دست راستش رو دراز کنه و دست یه نفر دیگه (که کنار خودش نیست) رو بگیره. همین کار رو با دست چپ هم انجام میده و دوباره دست یکی دیگه رو میگیره. وقتی همه این کار رو بکنن، یه گره انسانی بزرگ درست میشه! حالا چالش اصلی شروع میشه: بدون اینکه هیچ دستی ول بشه، همه باید با خم شدن، چرخیدن، رد شدن از زیر دست بقیه یا قدم گذاشتن به عقب و جلو، تلاش کنن خودشون رو باز کنن و دوباره به شکل یه دایرهی مرتب دربیان. بعضی وقتا این باز شدن خیلی سریع اتفاق میفته، ولی معمولاً اونقدر قاطیپاطی و خندهدار میشه که همه وسط کار غش غش میخندن.
این بازی هیچ وسیلهی خاصی نمیخواد، فقط کمی جا برای حرکت لازمه. تعداد بازیکنا هم بهتره حداقل ۶ نفر باشه تا گره درست حسابی بشه.
بازی 39: چارادز رله (Charades Relay) 🔄
این یکی نسخه زنجیرهای پانتومیمه! نفر اول کلمه رو اجرا میکنه، نفر دوم حدس میزنه و بعد خودش اجرا میکنه، همینطور زنجیره ادامه پیدا میکنه تا نفر آخر حدس بزنه. درست مثل بازی تلفن خراب، ولی با ادا و اطوار! 😂
🔹 تعداد بازیکن: ۶ تا ۱۲ نفر
🔹 وسایل: کارت کلمه + تایمر
✨ نکته: اجرا رو ساده و سریع انجام بده تا زنجیره خراب نشه. میشه تمهای خاص هم اضافه کرد برای جذابیت بیشتر.
بازی 40: ساردینز (Sardines)
یه جور قایمباشک مدرنه! 😁 اول یه نفر میره قایم میشه. بقیه میگردن دنبالش. اما نکته باحال اینه که هر کی پیداش کنه، میره پیشش قایم میشه. آخر بازی یه گروه بزرگ توی یه سوراخ قایم شدن و همه دارن خفهخون میگیرن که لو نرن!
- چند نفر لازمه؟ ۶ تا ۱۵ نفر.
- چی میخواد؟ یه فضای بزرگ، مثل خونه یا حیاط.
- ترفند برد: جای راحت انتخاب کن، چون ممکنه مدت زیادی مجبور بشی اونجا بمونی.
- میتونید سختترش کنید: مثلاً بازی رو تو تاریکی انجام بدید یا براش محدودیت زمانی بذارید.
بازی های حداقل ۸ نفره: مناسب جمعهای بسیار بزرگ و نیازمند فضا یا تیمهای متعدد
بازی 41: گرفتن پرچم (Capture the Flag) 🚩
گرفتن پرچم استراتژیک، رقابتی،در عین حال یکی از کلاسیکترین بازیهای گروهی فضای بازه که همیشه پای هیجان، استراتژی و کلی خنده رو به جمع باز میکنه. توی این بازی، بازیکنان به دو تیم تقسیم میشن و هر تیم یه محدودهی مشخص به عنوان قلمروش داره. توی قلمروی خودشون باید پرچم (که میتونه یه تیکه پارچه یا هر شیء دیگه باشه) رو قایم کنن. هدف اصلی اینه که بازیکنان تیم مقابل پرچم دشمن رو پیدا کنن و بدون اینکه دستگیر بشن، به قلمروی خودشون برگردونن.
هیجان بازی وقتی بالا میره که اعضای هر تیم باید همزمان دو نقش داشته باشن: یه عده نگهبان باشن تا کسی نتونه پرچمشون رو بدزده، یه عده هم نفوذی باشن و سعی کنن پرچم حریف رو گیر بیارن. اگر کسی وارد قلمروی تیم مقابل بشه و دستگیر بشه (معمولاً با لمس یا تگ شدن)، طبق قانون باید یا به نقطهی شروع برگرده یا توی زندان تیم حریف بمونه تا همتیمیها آزادش کنن.
این بازی فوقالعاده برای پارکها، حیاطهای بزرگ یا حتی اردوهای دستهجمعی مناسبه، چون علاوه بر جنبوجوش، کار تیمی، برنامهریزی و هماهنگی رو هم تقویت میکنه. هر بار که یکی پرچم رو میقاپه و میدوه سمت قلمروش، همه با هیجان تشویق میکنن و بازی به اوج میرسه.
بازی 42: چشمک مرگ (Advanced Wink Murder)
بازی Wink Murder پیشرفته (Advanced Wink Murder) همون نسخهی کلاسیک «چشمک مرگ» هست، ولی با نقشها و قوانین اضافه که باعث میشه بازی پیچیدهتر، استراتژیکتر و خندهدارتر بشه.
🕹️ روند اصلی بازی
بازیکنها توی یه دایره میشینن. یه نفر مخفیانه «قاتل» انتخاب میشه. قاتل با چشمک زدن به بقیه، اونا رو “میکشه”. هر کسی که چشمک مرگ دریافت کنه باید بعد از چند ثانیه نمایش بده که «مرده» و از بازی خارج بشه. مثل نسخه ساده، هدف قاتل اینه که همه رو بکشه بدون اینکه شناسایی بشه، و هدف بقیه پیدا کردن قاتله.
⚡ نسخه پیشرفته چه فرقی داره؟
در نسخهی پیشرفته نقشهای جدید اضافه میشن، درست مثل مافیا یا وان نایت ورولف، که باعث میشه همه نتونن فقط به چشمک نگاه کنن و کارآگاهی آسون نباشه. چند نقش معروف:
- کارآگاه (Detective): میتونه در طول بازی یا در زمانهای مشخص به یک نفر مشکوک بشه و از گرداننده بپرسه آیا اون قاتله یا نه. اگه درست بگه، قاتل لو میره.
- دکتر (Doctor): میتونه یک نفر رو از کشته شدن نجات بده (یعنی وقتی قاتل چشمک زد، گرداننده اعلام کنه که اون نجات پیدا کرده).
- شاهد (Witness): یکی از بازیکنها میدونه قاتل کیه، اما باید خیلی زیرکانه بقیه رو راهنمایی کنه بدون اینکه خودش لو بره.
- قربانی ویژه: کسی که وقتی کشته بشه، یه اتفاق خاص رخ میده (مثلاً میتونه آخرین کلمه بگه یا یه نفر رو با خودش حذف کنه).
این تغییرات باعث میشه بازی خیلی غیرقابل پیشبینی بشه. حالا دیگه همه فقط دنبال چشمک زدن نیستن، بلکه باید به رفتار، سکوت، حرکات و حتی بلوفهای بقیه هم دقت کنن. کلی بحث و خنده وسط بازی درمیگیره چون هر کسی نقش خودش رو قایم میکنه و سعی داره یا قاتل رو پیدا کنه یا همه رو گمراه کنه.
بازی 43: بینگوی انسانی (حداقل 10 نفره)
این یکی یه بازی عالی برای آشنا شدن و یخشکنی بین آدمهاست. هر نفر یه کارت بینگو میگیره که روش ویژگیهای مختلف نوشته شده (مثلاً “سفر خارجی رفته”، “ساز میزنه” یا “غذای تند دوست داره”). بازیکنها باید بین جمع بگردن و کسی رو پیدا کنن که اون ویژگی رو داره و ازش امضا بگیرن. اولین نفری که یه خط کامل رو پر کنه، فریاد میزنه: «بینگو!» و برنده میشه.
🔹 تعداد بازیکن: ۱۰ تا ۵۰ نفر
🔹 وسایل: کارت بینگو (میتونی خودت طراحی کنی)
بازی 44: تگ در دایره (Circle Tag) 🏃
بازی Circle Tag (تگ در دایره) 🏃♂️ یکی از اون بازیهای پرانرژی و هیجانیه که هم برای جمعهای دوستانه خیلی میچسبه، هم برای برنامههای گروهی مثل اردوها یا تیمسازی.
روش بازی خیلی سادهست: اول همهی بازیکنها جفتجفت میشن و کنار هم توی یه دایرهی بزرگ میایستن. یکی از جفتها انتخاب میشه که نقش تعقیبکننده (Chaser) و فراری (Runner) رو بازی کنن. حالا تعقیبکننده باید دنبال فراری بدوه تا بتونه اونو تگ کنه.
اما جذابیت اصلی اینجاست: وقتی فراری احساس کنه داره گیر میفته، میتونه سریع بره کنار یه جفت دیگه و دست یکی از اونها رو بگیره. در این لحظه نفر سوم اون جفت (یعنی کسی که دستش آزاد مونده) تبدیل میشه به فراری جدید و بازی همینجوری ادامه پیدا میکنه.
بازی میتونه همینطور بچرخه و تغییر کنه تا همه خسته بشن یا برگزارکننده یه محدودیت زمانی یا امتیازی بذاره. مثلا میشه هر بار که کسی تگ میشه یه امتیاز برای تعقیبکننده حساب کرد. این بازی برای گروههای ۱۰ تا ۳۰ نفره خیلی خوب جواب میده و هم در فضای باز و هم در سالن بزرگ قابل اجراست و تنها چیزی که نیاز دارید یه محیط امنه که بازیکنها موقع دویدن به هم یا به موانع برخورد نکنن.